بانو امین مدرسه علمیه بانو امین(ره) زیر نظر مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان تهران

نوای نور

متمسکین به ولایت علی علیه السلام

اگر ما هم بخواهیم حقیقتا از متمسکین به ولایت امیرالمؤمنین باشیم، باید خودمان و محیط زندگیمان را به عدل نزدیک کنیم. بزرگ ترین نمونه این است که هر چه بتوانیم، استقرار عدل کنیم. چون دامنه ی عدالت نامحدود است. هر چه بتوانیم عدل را در جامعه بیشتر مستقر کنیم، شباهت ما به امیرالمؤمنین و تمسک ما به ولایت آن بزرگوار بیشتر خواهد شد.

غدیر؛ استمرار بعثت انبیا

هدف بعثت تمامی پیامبران الهی تعلیم و تزکیه انسان بوده است و پیامبر خاتم برای استمرار این حرکت و جاودانه کردن آن، امیرمؤمنان را به جانشینی خود منصوب کرد تا تربیت تدریجی بشر از موضع حکومت اسلامی و به دست ائمه معصومین (ع) ادامه یابد و جامعه بشری به نقطه شروع زندگی حقیقی خود برسد.

علی؛ آبروی غدیر

در مورد امیرالمؤمنین علیه الصلاه و السلام، همه ی کسانی که از روی مدارک با حالات آن بزرگوار آشنایی دارند، باید اقرار کنند که امیرالمؤمنین علیه الصلاة والسّلام، به واسطه ی غدیر به شخصیت والای خود نرسید. غدیر چیزی نبود که گوهر نایاب امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السّلام را شکل دهد. غدیر، نتیجه ی فضایل، مزایا و کمالات آن حضرت بود. البته افتخار برخورداری از فرمان الهی، از نصب پیغمبر و از بیعت مؤمنین و صحابه، افتخار بزرگی است. اما بزرگ تر از آن، خصوصیاتی است که در این انسان والا و بی نظیر وجود داشت، که چنین حادثه و دستور نصبی از طرف پروردگار منتهی شد.

مظهر عمل به تکلیف

امیرالمؤمنین کسی است که برای خدا و در راه خدا از دوران کودکی تا لحظه ی شهادت یک لحظه و در یک قضیه پا عقب نکشید و دچار تردید نشد و همه ی وجود خود را در راه خدا به میدان آورد. آن وقتی که باید تبلیغ می کرد، تبلیغ کرد؛ آن وتی که باید شمشیر می زد، در رکاب پیغمبر شمشیر زد و از مرگ نترسید؛ آن وقتی که لازم بود صبر کند، صبر کرد؛ آن وقتی که لازم بود زمام سیاست را به دست بگیرد، سیاست را به دست گرفت و وارد میدان سیاست شد. و در همه ی این دوران های گوناگون، آنچه لازمه ی فداکاری از آن بزرگوار بود، بروز و ظهور پیدا کرد.

وحدت در سایه سار غدیر

جامعه ی شیعه باید با متانت راه خودش را ادامه دهد. ما «الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین» را رها نمی کنیم؛ ما تمسک به ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام ـ که نعمت بزرگ خداست ـ را محکم نگه می داریم؛ اما با کسی که به این حبل متین تمسک نکرده است، دعوا هم نمی کنیم. این وظیفه ی جامعه ی تشیع است. آنچه که دشمن می خواهد، این است که با هم اختلاف کنیم.
وظیفه ی جامعه ی تسنن هم همین طور است. برادران اهل تسنن هم بدانند که نقشه ی دشمن، ایجاد اختلاف است، ایجاد تعصب است، برادر کشی است؛ به کمتر از برادرکشی هم راضی نمی شوند.

منبع: نشریه قدر، شماره 36